Het verhaal van Willeke

Terug naar alle verhalen

Willeke biedt als woonbegeleider- op beschermd wonen (BW) locatie Oostpolder- individuele begeleiding op verschillende gebieden. Zo ondersteunt zij cliënten tussen de 18 en 55 jaar bij het bevorderen van zelfredzaamheid, het structureren van de dag en het omgaan met stress. Ook helpt ze bewoners bij dagelijkse taken zoals persoonlijke verzorging, schoonmaken en het beheren van de financiën.

De mooiste baan van de wereld, maar je moet wel stevig in je schoenen staan!

Achter het gedrag kijken

“De dag (of avond) begint altijd met de overdracht. Daarin bespreken we of er die dag iets specifieks is voorgevallen, wat er tijdens de dienst moet gebeuren en wat de stemming is bij de individuele cliënten. Een kleine verandering kan voor onze cliëntengroep al zorgen voor ontwrichting, ze hebben namelijk allemaal een autismespectrumstoornis. Wat ik daarvan vooral geleerd heb is achter het gedrag te kijken. Wat is er nu nodig? Een kleine interventie kan er vaak al voor zorgen dat iemand zich gezien of gehoord voelt. Dat aanvoelen en er vervolgens naar handelen geeft zoveel voldoening. Bij agressief of moeilijk verstaanbaar gedrag is het belangrijk dat je altijd kalm probeert te blijven en van daaruit tot een oplossing komt.”

Successen behalen

“Er zijn cliënten die bijna al hun hele leven in zorg zijn. Ze hebben soms in jeugdklinieken gezeten en zijn van daaruit doorgestroomd naar onze BW. Vaak zijn dat schrijnende verhalen. Toch kijken we vooral naar wat deze cliënten al bereikt hebben en welke successen er wél haalbaar zijn. En daar staan we dan ook samen met de cliënt bewust bij stil.”

Het gevoel cliënten tekort te doen

“Met een krappe bezetting door afwezigheid van collega’s en krapte op de arbeidsmarkt, kan het wel eens chaotisch voelen op de afdeling. Als er spanningen zijn bij cliënten heb ik wel eens het gevoel dat ik tekortschiet. Je wilt dan eigenlijk meer kunnen doen dan de tijd en energie die je op dat moment hebt. Gelukkig is het glas bij mij altijd halfvol en kan ik daarna ook weer denken aan wat ik vooral wel voor cliënten kan betekenen. “

Stevig in je schoenen staan

“De onderlinge sfeer binnen onze locatie is heel goed. Collega’s hebben oprechte interesse in elkaar en vragen na een heftige dienst altijd hoe het gaat en of er een cliënt overgenomen moet worden. Hierdoor kun je even afstand nemen van een bepaalde casus om tot jezelf te komen. Om dit werk te kunnen doen is het belangrijk dat je stevig in je schoenen staat. Cliënten die bij ons wonen zijn echt ziek en hebben naast autisme vaak nog andere stoornissen zoals een depressie, PTSS, angst-/dwangstoornis of schizofrenie. Ook suïcidaliteit komt voor. Je moet zelf je straatje blijven schoonvegen en duidelijk grenzen aangeven, anders houd je het niet vol.”

Levenslange loopbaan

“Als je wilt, kun je je blijven ontwikkelen binnen Yulius en een levenslange loopbaan hebben. Ik heb door de verschillende (verplichte en vrijwillige) scholingen veel collega’s van andere locaties ontmoet. Dat is ontzettend leuk en leerzaam. Ook is er wel eens een uitwisseling geweest tussen collega’s van BW Alblasserdam en Oostpolder om zo kruisbestuiving te krijgen. Als je iets anders wilt binnen de organisatie dan is dat altijd bespreekbaar en heel vaak mogelijk. Zo heb ik zelf vorig jaar een opleiding gevolgd voor autismedeskundige.Voor mij is het voorlopig niet van toepassing om weg te gaan,want ik heb de mooiste baan van de wereld waar ik zo veel plezier en uitdaging uithaal. Maar wel fijn dat de mogelijkheid er is om intern door te stromen!”